آسیه جمشید بیک؛ مهرداد کلانتری؛ فرشته شکیبایی
دوره 21، شماره 1 ، تیر 1393، ، صفحه 175-186
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی به شیوه TADSو مقایسه آن با دارو درمانی در درمان افسردگی نوجوانان دختر 17-14 ساله شهر اصفهان بود. بر این اساس در قالب یک مطالعه تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تعداد 27 نوجوان دختر دارای تشخیص افسردگی انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در سه ...
بیشتر
هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی به شیوه TADSو مقایسه آن با دارو درمانی در درمان افسردگی نوجوانان دختر 17-14 ساله شهر اصفهان بود. بر این اساس در قالب یک مطالعه تجربی همراه با گروه کنترل و با ارزیابی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تعداد 27 نوجوان دختر دارای تشخیص افسردگی انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در سه گروه TADS، دارو درمانی و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه آزمایش تدز یک دوره دوازده جلسه‌ای با مشارکت والدین، درمان شناختی رفتاری تدز دریافت کردند. آزمودنی‌های گروه تحت درمان دارویی در یک دوره 2 ماهه داروی افسردگی (فلوکستین) دریافت نمودند، در حالی که آزمودنی‌های گروه کنترل چنین مداخله‌ای دریافت نکردند و در لیست انتظار قرار گرفتند و پس از دو ماه هر سه گروه تحت پیگیری قرار گرفتند. آزمودنی‌های سه گروه با استفاده از مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلال‌های محور I (SCID-I) و مقیاس تجدیدنظر شده افسردگی بک (BDI-II) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه با نرم‌افزار آماری SPSS20 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که برنامه شناخت درمانی TADSبه طور معناداری مؤثرتر از دارو درمانی، افسردگی را کاهش داد (01/0P<). براساس نتایج آزمون تعقیبی توکی اثر عمل آزمایشی پایدار بود (01/0P<). در نهایت پیشنهاد می‌شود که شناخت درمانی گروهی به شیوه TADSبه عنوان یکی از روش‌های مداخله‌ای مؤثر برای کاهش افسردگی نوجوانان بکار رود.
